Op 18 mei, aan de vooravond van de Europese Parlementsverkiezingen, verschijnt bij uitgeverij Magonia de tweetalige bundel Regels voor Europa. Daarin geven de Gildedichters hun in dichtvorm gegoten visie op Europa. Dezelfde dag zal de bundel bij de opening van het Festival Europa in Tivoli worden aangeboden aan de burgemeester van Utrecht. Meer info: https://magonia.nl/nieuws/persbericht-regels-voor-europa/
Het door ons gilde georganiseerde evenement op World Poetry Day (21 maart) heeft een memorabele avond opgeleverd. De voordrachten van Mia You, Debbie Cole, Han van der Vegt en Bernard Christiansen maakten veel indruk. Ook het aan Boris Pasternak gewijde muzikale optreden van Irena Filippova en Hans Visser was van hoog niveau. Het publiek werd getrakteerd op welluidende en verrassende Indonesische klanken, Russische liederen, Amerikaans-Engelse observaties, Deens-Duits absurdisme en Hollandse hilariteit.
Gildemeester Onno Kosters voelde de urgentie om snel te reageren op de schokkende gebeurtenis die Utrecht op 18 maart teisterde . Op dezelfde dag nog dat er een aanslag plaatsvond in een Utrechtse tram schreef hij onderstaand stadsgedicht. Het gedicht wordt gebruikt bij het condoléanceregister: https://www.ad.nl/binnenland/burgemeester-jan-van-zanen-tekent-condoleanceregister~a2fd99c2/
Klaarlichte dag, 18 maart en de zon,
en de wereld staat stil, barst dan los.
Ze zeggen dat we niet zullen buigen,
maar laten we buigen naar wie na vandaag
niet meer onder ons is; een van ons was,
met alle gebreken van dien: mens.
Ze zeggen dat we niet zullen zwichten,
maar laten we zwichten voor wat ons mens maakt
met alle gebreken van dien:
medeleven, rede.
Laten we buigen en zwichten voor wat het waard is
om voor te zwichten, te buigen.
Laten we stilstaan, niet oordelen.
Ze zeggen zoveel, maar laten we nu
voor de helderheid zwijgen.
Onno Kosters
Op World Poetry Day, 21 maart, doet ook ons dichtersgilde zich gelden. In het Utrechts Archief bieden wij dan een podium aan een aantal dichters en vertalers met Utrechtse en internationale wortels. Acte de présence geven Debbie Cole (VS, vertaalster en vertolkster van Indonesische poëzie), Mia You (VS, dichteres), Bernhard Christiansen (Duitsland, dichter en performer) en Han van der Vegt (NL, dichter en vertaler). Zij zullen in meerdere talen voordragen uit eigen en andermans werk. De avond wordt bovendien voorzien van muzikale omlijsting met een evenzeer internationaal karakter. Inloop: 20.00 uur. Aanvang: 20.15 uur. Toegang gratis.
Zoals elk jaar trad het Stadsdichtersgilde op Gedichtendag collectief op bij boekhandel Broese. Een foto-impressie.
Op 30 december 2018 sloot filmtheater ’t Hoogt na 46 jaar zijn locatie aan de Slachtstraat/Telingstraat/’t Hoogt, vlakbij de Neude in de binnenstad. Het theater werd opgericht door Huub Bals, die tevens de grondlegger van het Rotterdams filmfestival was. ’t Hoogt gaat in 2019 ‘on tour’, met filmvertoningen op diverse locaties in de stad. Voor specifieke doelgroepen selecteert en programmeert ’t Hoogt unieke films, documentaires en klassiekers. Ter ere van ’t Hoogt schreef Gildemeester Onno Kosters onderstaand Stadsgedicht.
’t Hoogt voor ’t laatst
Ten oosten van de Neude, laagland
waar de Rijn bij hoog water
zich over ontfermde
ten oosten van de Neude, marktplaats
die de stad met de rest van de wereld
verbond
ten oosten van de Neude,
plein waar misdadigers
werden gehangen
ten oosten van de Neude lag ’t Hoogt.
Het moest plaats maken voor plannen.
In de zalen van ’t Hoogt heerste lichtgevend donker.
in de zalen van ’t Hoogt
verdronken wij vrijwillig
verbonden wij ons
met de rest van de wereld
verplaatsten wij ons
in misdaad en straf.
In ’t Hoogt was de werkelijkheid nooit af.
Voor het 25-jarig bestaan van Galerie Morren schreef Els van Stalborch, als lid van het stadsdichtersgilde, voor de bundel Gedichten & Gedachten onderstaand gedicht.
IN DEN EENHOORN
In opgevouwen tijd leefde nog
de Eenhoorn, zuiverde het water
voor het bier, dat in vaten uit
de kelder voer op de rivier.
Het helderde de schaarse dagen
en bracht glans. Jaren vloeiden
over in het nu, de Eenhoorn
kreeg een nieuwe kans.
Hij vond een verborgen bron
en aan haar oever negen muzen,
die vleugels gaven aan wie
het water dronk of zich
spiegelde in haar huid. Bevlogen
bouwden Eric en Séverine
een tempel voor de muzen,
een levend mouseion.
In uitgerolde tijd, de rode loper
voor de kunst en wie haar maakt,
kunst die raakt en mag bekoren.
Je zult maar drinken uit die bron.
Els van Stalborch
De Utrechtse nieuwssite DUIC organiseerde een verkiezing voor het Utrechtse Woord van het Jaar 2018. Gildemeester Onno Kosters liet zich hierdoor inspireren en schreef een gedicht waarin alle tien woorden voorkomen waarop gestemd kan worden. Zie ook https://www.duic.nl/algemeen/de-tien-woorden-van-verkiezing-utrechts-woord-van-het-jaar-2018-gedicht/
Terugblik langs tien woorden
Het bollendak leidt nooit meer
naar de walm in de patatstraat:
we nemen afscheid van een tijd
waar slechts Uppie nog op uitkijkt.
Dus wanneer ik op mijn dreuzelschoen
met het Uithoflijndebacle
Utrecht Science Park benader,
arglistig Fame tags moet ontwijken,
met Eau de Gracht mijn ziel moet ijken,
dan smeek ik zwijgend wie de Dom
de hoogste ommegang betwistten:
laat geen plofkraakraadslid buigen
voor hoogbouwfetisjisten!
Onno Kosters
Op de druk bezochte slotbijeenkomst van Coalitie erbij op 13 december in het Spoorwegmuseum las Els van Stalborch haar voor deze gelegenheid geschreven gedicht voor over ‘Eenzaamheid’. Coalitie erbij is het nationale samenwerkingsverband van maatschappelijke organisaties die elk op eigen wijze een rol spelen om eenzaamheid te bestrijden, o.a. het Rode Kruis, Humanitas, Leger des Heils en de Zonnebloem. Aangezien ‘Eenzaamheid’ nu op de kaart staat en de activiteiten worden overgenomen door het ministerie van VWS onder de naam ‘Coalitie Eenzaamheid’, heft de oude coalitie zichzelf na tien jaar op. De bijeenkomst werd door ca. 170 mensen bijgewoond. Het gedicht van Els werd na afloop aan elke deelnemer meegegeven.
Hoor je de stilte niet
Hij is vergeten welke dag,
stroperig de uren, die plakken
aan de nacht, hij weet niet
hoelang hij duren kan.
Het oog van de tv heeft hij dicht gedaan,
woorden kruipen nog langs lege muren
en zeggen niets,
beelden gaan aan hem voorbij
zonder dat hij ziet.
Hoor je de stilte niet
Zij heeft de wereld dichtgedaan,
is uit de tijd gegroeid en krom.
Ze denkt
wie heeft nog iets aan mij,
ik leef nu andersom.
Vroege jaren lichten op en
schijnen in haar dagen,
zij zou nog graag iets vragen,
maar aan wie.
Hoor je de stilte niet
Tussen het rumoer van stemmen
trilt een droeve snaar,
die niemand hoort, een woord
dat tevergeefs afketst
tegen holle zinnen,
hij weet niet
hoe hij moet beginnen,
hij neemt geen ruimte in.
Hij stampt zijn gedachten fijn
in de kom van zijn lege handen,
laat ze als ruis door zijn vingers
glijden en is even niet.
Niemand miste hem.
Hoor je de stilte niet
Een uitgestoken hand, een stil
gebaar,
erbij, je hoort erbij.
Het is moeilijk om te vragen,
je wilt niet weten,
je schuilt liever in blinde huid,
maakt geen geluid
en droeft.
Hoor je de stilte niet
Zij horen de stilte wel,
stroevend aan hun deur,
zij willen iets doen,
maar weten niet hoe,
komen anderen tegen,
samen rijgen zij een keten
van zacht en kleur
en langzaam, langzaam
wakkert vuur.
Voor wie zich durft te warmen
spreiden zij een geur
van herkenning om hen heen,
samen eten, praten, delen
maakt niet zo alleen,
geeft ruimte en licht
aan bewolkte vragen.
Misschien is eenzaamheid
beter te verdragen als
er iemand is die ziet.
Hoor je de stilte niet
Soms zingt zij een lied van vreugde,
soms van verdriet.
10 jaar lang kon haar stem
niet meer verwaaien en gaf hoop,
woorden ingebed in zoveel geven
blijven nu voor altijd kleven
aan het Centrum
tegen Eenzaamheid.
Totdat de stilte is afgezet.
Els van Stalborch
Op 8 december werd ter hoogte van Oudegracht 323 de eerste letter gehakt van de nieuwe, door Vicky Franken geschreven dichtregels die de komende drie jaar worden onthuld. Vicky, sinds januari 2018 lid van het stadsdichtersgilde, loste Baban Kirkuki af, die de afgelopen drie jaar een bijdrage leverde aan het gedicht dat elke zaterdag weer een letter rijker wordt en de straten van het Utrechtse centrum siert. Zie ook https://www.delettersvanutrecht.nl/
