Stadsgedicht Hanneke Van Eijken
Derkje
in de ochtend wakker worden en beseffen
ze zijn er allemaal nog
maar buiten breken de dagen als glas
de sleutel in je hand voelen
de lakens binnen halen bij miezer
haren invlechten, soep koken
de gordijnen sluiten voor het geluid van laarzen
die stampen en knerpen op de laan
het leven steek voor steek losgetrokken zien worden
door een woede die niemand begrijpt
alles valt uiteen in kleine delen
ook voor wie weet hoe alle moleculen elkaar vasthouden
je lacht tegen de grijze lucht
op de foto in je tuin
het licht op je stoep
trekt grove lijnen, een loper naar je huis
April 2023
Hanneke van Eijken
Utrechts Stadsdichtersgilde