Gedicht voor Anna Karenina

Tijdens het ILFU werd gedurende enkele dagen in de stationshal van Utrecht door tal van vrouwen de complete roman Anna Karenina voorgelezen. Als slotakkoord van deze marathon droeg  Gildelid Vicky Francken het door haar geschreven gedicht ‘Anna K.’ voor.

 

 

 

 

 

 

 

Anna K.

Hersenloos en tactiel als een zeester
is liefde, geloof ik. Zo ingewikkeld
als het goudlokjegebied
van dichtbij.

Een vastgelopen robot in de branding,
een toendra van zeegras dat wuift.
De golven hebben elkaar nodig

en willen overspoelen, verdrinken elkaar
zingend in het tij.

Het wetboek van de ware schrijft geen twijfel

maar wie wordt er nog geboren
uit schuim?

Ook op de tweede planeet zul je stikken.
In haar schaduw staat geen maan, een dag
duurt meer dan honderd aardse dagen.

Ik zie de zon al in het oosten
ondergaan. Nu is het tijd,
protest mijn wapen. Niemand
voor wie ik op zou staan.

Vicky Francken